Nog te vaak zie ik dat ondernemers zich laten tegenhouden door onzekerheid, angst en de wens om maar door iedereen ‘geaccepteerd’ te worden. Iets waar ik zelf lang genoeg mee heb geworsteld en wat me nooit verder heeft gebracht. Want door te luisteren naar de angst en onzekerheid gebeuren juist vaak drie dingen:
Je houdt het kort en oppervlakkig in de weinige content die je hebt. Op je website staat nog net een naam vermeld met een korte wie-wat-waar. In je social posts kom je niet verder dan: ‘Het was weer een gezellige terrasdag.’ #cafehuppeldepup
Je klinkt in je teksten ineens als het burgerwetboek of een nieuwslezer uit de jaren ’60. Geen emotie, wel veel wollige woorden. Terwijl je in real life juist hartstikke eigen bent en herkenbare, aanstekelijke maniertjes hebt.
Door je niet te uiten en het zo formeel te houden, voel je je juist nóg meer onzichtbaar. Iedereen wil als uniek gezien worden en tegelijkertijd heb je als mens de oerbehoefte om bij de groep te horen. En daar wringt het, want door je aan te passen en het iedereen naar de zin te maken, zul je nooit echt gezien worden. Daarbij is je communicatie zo algemeen dat je ook nergens aansluiting zal vinden.
Als je jezelf hierin herkent, wil ik maar één ding zeggen: laat je eigen stem horen! Want daar zitten jouw klanten écht op te wachten.